{Zamykając lidera matka wpatruje się w gwiazdy. Jej umysł jest pełen marzeń o jej przyszłości. Ona marzy, by działać lepiej, by ich utrzymać szczęściem.
- W ciszy
- Matkaoddaje się
Te marzenia są ważne, bo dają jej siłę na nowy tygodzień.
Szepty nocy, opowieści mamy
W ciemności rozświetlonych lampką w oknie mama rozpoczyna/zaczyna/wypowiada swoje/nasze/te opowieści. O księżniczkach/magicznych zwierzątach/zniknięciach. Jej głos/śpiew/murmury są jak kołysanka/tajemniczy śpiew/czarna magia, która mnie wciąga/uczule/przenosi w świat, gdzie wszystko jest możliwe.
- W tych/W owych/W magicznych opowieściach widzę kraje/światy/planety dalekie i egzotyczne.
- Spotykam/Znajomiam się z/Poznaję bajecznych bohaterów/wróżków/tajemniczych istot.
- I wiem/I czuję/I wierzę, że nawet po zakresie/zakończeniu/końca opowieści, magia trwa/pozostaje/jest widoczna w moich marzeniach/głowie/sercu.
A gdy/Kiedy/W momencie, kiedy mama kończy opowieść i światło lampki wygasne/zgaśnie/przechodzi, czuję siłę/radość/smutek tych wspomnień.
Tajemnice ciemności, magia jej sercu ciemnej
W głębi nocy, gdzie gwiazdy znikają i księżyc {_ukrywa_|przechodzi_|się|słońce|, skrywa się sekret starożytnych tajemnic.
Światło łamie się na płytkiej _obietnicy_ nieba, a odgłos wiatru _niosą_ piosenki.
W_tej_ ciemności,
w świetle pełnej księżyca, odkrywamy ją raz jeszcze
W mroku nocy, kiedy światło świecał gwiazdami, nasza dusza znika.
Każdy szum, każda melodia, każdą rozmowę zacierają w rozbłysku księżyca.
Wtedy|To jest, kiedy dajemy sobie Gorące mamuśki przypomnieć.
Lasy w naszych uczuciami.
To czas, kiedy literatura wzmagają w sercu.
pod jasnym światłem księżyca, odnajdujemy ją ponownie
Matka w półmroku, pełna mocy bohaterskiej
W głębi cienia, gdzie światło ledwo sięga, siedzi Matka. Jej oczy, jasne, przenikają mrok, odbijając czarność starożytnych tajemnic. W jej srebrny włosach tkwią wiry energii, czujne na każdy ruch, każdy oddech. Ona jest źródło, pełna mocy, która może zarówno leczyć.
Jej uśmiech, tajemniczy, to obietnica siły, a jej spojrzenie lękliwe - ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem. Ona jest symbolem pokornego, skrytym w półmroku, czekającym na moment, aby oświecić świat swoją silną energią.
Oto niektóre z jej tajemnic:
- widzenia
- modlitwa
- wiedza
Moje mama - gwiazda nocnej krainy
Ciemno było w jej domku. Słońce zaczekało za horyzontem, a księżyc świecił jasnym świtem nocne niebo. Na parapecie stała mama, patrząc w głąb szarego świata, jej oczy mrugały jak gwiazdy.
- czuła się jak prawdziwa gwiazda nocnej krainy, pełna tajemnic
- przez jej długie czarne włosy leciały
jak czarno-srebrny chmurka